Ο Νίκος Ξυλούρης γεννήθηκε στα Ανώγεια Ηρακλείου στις 7 Ιουλίου κάπου στο τέλος της δεκαετίας του 30. Η ημερομηνία γέννησης του δεν είναι ακριβής γιατί το φθινόπωρο του 1941 το χωριό Ανώγεια καταστράφηκε και μαζί του καταστράφηκαν και τα χαρτιά όλων των κατοίκων του χωριού. Ετσι χάθηκαν και χαρτιά του Νίκου Ξυλούρη με αποτέλεσμα να αμφισβητείται η ημερομηνία γέννησης του.
Η οικογένεια του Ξυλούρη ήταν φτωχή και γενικά τα χρόνια εκείνα του 1930 ήταν δύσκολα για τους Ανωγιανούς. Λίγο το λάδι, λίγο το ψωμί, ο τόπος ξερός για να φυτέψεις, να ποτίσεις και το χωριό εντελώς κατεστραμμένο. Σ’ αυτή τη γωνιά της γης ο Νίκος Ξυλούρης κάνει τα πρώτα του βήματα.
Σε νεαρή ηλικία , στην τρίτη μόλις τάξη, παρακαλεί τους γονείς του να του πάρουν μια λύρα και να τον αφήσουν να συνεχίσει την δουλειά του παππού του. Αλλά ο πατέρας του, Γιώργος Ξυλούρης, είναι ανένδοτος, θέλει ο γιος του να μάθει γράμματα και να σπουδάσει. Τελικά όμως ο Νίκος, με τη βοήθεια του δασκάλου του, ο οποίος πίστεψε στο ταλέντο του, καταφέρνει να πείσει τον πατέρα του. Ετσι ένα πρωινό αγοράζει από το Ηράκλειο την πιο όμορφη λύρα. Τα όνειρα του Νίκου παίρνουν σάρκα και οστά. Το τραγούδι γίνεται από εκείνη τη στιγμή ο σκοπός της ζωής του. Κανείς πια δεν μπορεί να τον εμποδίσει. Αλλά ούτε και ο ίδιος θα μπορούσε να φανταστεί πως με το τραγούδι του θα έφερνε μια μέρα μηνύματα αγάπης και λευτεριάς και θα ξεσήκωνε ολόκληρη την Ελλάδα.
Στα 17 με όπλα τη λύρα και η φωνή του ζητά την ευχή της μάνας του, χαιρετά τα αγρίμια και το Ψηλορείτη και κατεβαίνει στο Ηράκλειο. Εκεί πιάνει δουλειά στο κέντρο "Κάστρο" και με τα λεφτά που παίρνει πληρώνει ίσα ίσα την κάμαρα που είχε νοικιάσει. Ο Ξυλούρης την περίοδο αυτή είχε να αντιμετωπίσει τη μουσική εκείνης της εποχής (ευρωπαϊκά βαλς, ταγκό κ.λ.π) καθώς επίσης και τους μεγάλους λυράρηδες που δεν τον έβλεπαν με καλό μάτι. Τα οικονομικά του δεν πήγαιναν καλά, οι καλοί φίλοι όμως που είχε αποκτήσει στο Ηράκλειο τον βοηθούν οργανώνοντας γλέντια. Ετσι ο Νίκος σιγά -σιγά άρχισε να γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό και να κερδίζει όλο και πιο πολλά χρήματα, βέβαια δεν δούλευε μόνο για τα χρήματα και όπου δεν είχαν να τον πληρώσουν καθόταν με το παραπάνω λέγοντας : "Αυτοί έχουν περισσότερη ανάγκη για να γλεντήσουν".
Την 21η Μαΐου του 1958, ο Νίκος Ξυλούρης παντρεύεται την Μελαμπιανάκη Ουρανία και το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους αποφασίζουν να εγκατασταθούν μαζί στο Ηράκλειο. Ο Νίκος συνεχίζει την ανοδική του πορεία και τον Νοέμβριο του 1958 βγάζει τον πρώτο του δίσκο με την εταιρία "Οντεόν" που έχει τίτλο "Μια μαυροφόρα που περνά". Η αμοιβή του ; 150 δραχμές !! Ο δίσκος είχε επιτυχία και έτσι η εταιρία του τον βοηθάει να κάνει κι άλλους δίσκους, βγάζοντας τον από τις δύσκολες μέρες.
Το 1966 το κράτος επιλέγει και στέλνει τον Νίκο Ξυλούρη σε φολκλορικό διαγωνισμό στο Σαν Ρέμο οπού ανάμεσα από δεκάδες συγκροτήματα ο Ελληνας λυράρης παίρνει το πρώτο βραβείο για την ερμηνεία του στο συρτάκι που έπαιξε με την λύρα.
Το 1967, επί δικτατορίας, ανοίγει στο Ηράκλειο το πρώτο κρητικό κέντρο, τον "Ερωτόκριτο" και τον Απρίλη του 1969 κάνει την πρώτη του επίσημη δοκιμαστική εμφάνιση του στην Αθήνα, στο κέντρο "Κονάκι". Ο κόσμος τον αποθεώνει και ο Νίκος Ξυλούρης αποφασίζει να εγκατασταθεί στην Αθήνα. Κάποιο από τα βράδια ο Νίκος γνωρίζεται με τον σκηνοθέτη και ποιητή Ερρίκο Θαλασσινό και γίνονται αχώριστοι φίλοι. Μέσο του Θαλασσινού γνωρίζει τον μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο με τον οποίο και συνεργάστηκε. Μετά από ένα χειμώνα επιτυχίας, το καλοκαίρι του ’70 κατεβαίνει στο Ηράκλειο να εργαστεί. Εκείνο το καλοκαίρι γνωρίζεται με τον Τάκη Λαμπρόπουλο, τότε διευθυντή της "Κολούμπια", ο οποίος και του ζητά να συνεργαστούν. Αυτή η συνάντηση αποτέλεσε την αφετηρία για την καριέρα του Νίκου. Το έργο του με τίτλο τα "Ριζίτικα", που τόσο καιρό προσπαθούσε να εκδώσει, γίνεται δίσκος και φιγουράρει στις βιτρίνες των αθηναϊκών καταστημάτων. Αργότερα βραβεύεται για την ερμηνεία στο δίσκο αυτό από την Γαλλική Ακαδημία Σάρλ Κρός αλλά θα πάρει την πρώτη του καλλιτεχνική απογοήτευση αφού στο εξώφυλλο του ξένου δίσκου δεν αναφέρεται καν το όνομα του.
Μετά τα κέντρα και τις μπουάτ, έρχεται το θέατρο. Το καλοκαίρι του 1973 η αξέχαστη Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος ανεβάζουν το "Μεγάλο μας Τσίρκο". Ο Νίκος Ξυλούρης δίνει τον καλύτερο εαυτό του και τα ταμεία δεν προλαβαίνουν να κόβουν εισιτήρια. Η παράσταση μένει σταθμός στην καλλιτεχνική καριέρα του Νίκου.
Ο Νίκος Ξυλούρης ζούσε μεγάλες στιγμές δόξας, αλλά μέσα του ήξερε ότι όλα αυτά δεν θα τα ζούσε για πολύ ακόμα. Η ασθένεια του αιώνα μας (καρκίνος) είχε αναπτυχθεί μέσα του και μέρα με την ημέρα του αφαιρούσε τη ζωή. Τελικά μετά από πολλές προσπάθειες ο Νίκος Ξυλούρης χάνει την άνιση αυτή μάχη στο αντικαρκινικό Νοσοκομείο Πειραιώς.
Δισκογραφία
* Μια μαυροφόρα που περνά (1958) * Ανυφαντού (1969) * Ο Ψαρονίκος (1970) * Μαντινάδες και χοροί (1970) * Χρονικό (1970) * Ριζίτικα (1971) * Διάλειμμα (1972) * Ιθαγένεια (1972) * Διόνυσε καλοκαίρι μας (1972) * Ο τροπικός της Παρθένου (1973) * Ο Ξυλούρης τραγουδά για την Κρήτη (1973) * Ο Στρατής Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους (1973) * Περήφανη ράτσα (1973) * Ακολουθία (1974) * Το μεγάλο μας τσίρκο (1974) * Παραστάσεις (1975) * Ανεξάρτητα (1975) * Κομέντια, η πάλη χωρικών και βασιλιάδων (1975) * Καπνισμένο τσουκάλι (1975) * Τα που θυμούμαι τραγουδώ (1975) * Κύκλος Σεφέρη (1976) * Ερωτόκριτος (1976) * Η συμφωνία της Γιάλτας και της πικρής αγάπης (1976) * Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι (1977) * Τα ερωτικά (1977) * Τα Ξυλουρέικα (1978) * Τα αντιπολεμικά (1978) * Σάλπισμα (1978) * 14 χρυσές επιτυχίες (1978)
Μετά Θάνατον Δισκογραφία
* Τελευταία ώρα Κρήτη (1981) * Νίκος Ξυλούρης (1982) * Πάντερμη Κρήτη (1983) * Ο Δείπνος ο μυστικός (1984) * Σταύρος Ξαρχάκος:Θεατρικά (1985) * Ο Γιάννης Μαρκόπουλος στον ελληνικό κινηματογράφο (1988) * Η συναυλία στο Ηρώδειο 1976 (1990) * Το χρονικό του Νίκου Ξυλούρη (1996) * Νίκος Ξυλούρης (2000) * Η ψυχή της Κρήτης(2002) * Ήτανε μια φορά...(2005) * Του Χρόνου Τα Γυρίσματα (2005)
Τραγούδια
* Αγρίμια κι αγριμάκια μου * Ακούς να λένε στα χωριά * Αυτό τον κόσμο * Βαρώντας γύρου ολόγυρα * Γεννήθηκα * Γεννήθηκα σε μια στιγμή * Δεν αγαπάς * Είδα τον παππούλη μου * Ερωτικό τραγούδι * Ερωτόκριτος(Αποχαιρετισμός) * Έχει ο χάρος σκαλωσιές * Ζαβαρακατρανέμια * Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου * Ήταν ο τόπος μου * Ήτανε μια φορά * Ιδανικοί αυτόχειρες * Και να αδερφέ μου * Καλήν εσπέραν αφεντάδες * Κι αν έσβησε σαν ίσκιος * Κρήτη μου, όμορφο νησί. * Μάνα * Μητέρα μεγαλόψυχη * Μισεύεις αρχοντόπουλο * Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί * Ντιρλαντά * Ο καλόγερος * Ο μπροστάρης * Ο πραματευτής * Ο ταχυδρόμος πέθανε * Οι πόνοι της Παναγίας * Όσο βαρούν τα σίδερα * Παλικάρι στα Σφακιά * Πάνω στ' άργυρό σκαμνί * Πειρασμός * Πόσα χρόνια δίσεκτα * Πότε θα κάνει ξαστεριά * Πως να σωπάσω * Σαν τα καράβια * Στα μάτια και στο πρόσωπο * Στο καφενείον η Ελλάς * Στου Ψηλορείτη την κορφή. * Τ' Ανάπλι * Τη μέρα της Πεντηκοστής * Την καρδιά σου * Τις νύχτες * Το άγαλμα της ελευθερίας * Το ξεροστεριανό νερό * Το σκοινί * Το τραγούδι της γκιλοτίνας * Του θάνατου παράγγειλα * Τούτες τις μέρες * Φιλεντέμ * Φίλοι κι αδέλφια * Φύσα αεράκι * Χίλια μύρια κύματα * Χρόνια και χρόνια στο τροχό * Χρώματα και αρώματα
Δευ Δεκ 05, 2011 6:30 pm από 
ο μεγαλος Ξυλουρης.. τι φωνη, τι τραγουδια .. αψογος
