Οχι, εσάς δε σας θέλει τούτη η γη, δε σας ξέρει! Ολα εδώ ‘ναι δικά μας! Τι απ’ το κάθε λιθάρι απ’ το χώμα, απ’ το δέντρο, το νερό και τ’ αγέρι το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει. Η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ’ το καθένα. Ολα εδώ ‘ναι δικά μας – μα για σας όλα ξένα! Γιατί εσείς είστε ξένοι. Κι όσα βάγια αν κρατάτε τούτη η γη δεν πουλιέται, δεν της γίνεστε φίλοι! Η πατρίδα είναι μάνα κι έχει μνήμη – θυμάται απ’ τον άγιο της κόρφο ποια βυζάξανε χείλη. Κ’ η γλυκιά μας η Κύπρος ήταν, είναι, θα μένει για τα τέκνα της μάνα – μα για σας πάντα ξένη.
Και μάθε πως όχι τα κλαριά να μας κόψεις όχι τα σπίτια που μας έκαψες μόνο πέτρα πάνω στην πέτρα να μη μείνει δεν προσκυνούμε Τι τα δέντρα μας αν τα κόψεις και τα κάψεις η γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Ελληνας να μείνει μόνος ένας σ’ αυτή την Ελλάδα την ολόκληρη πάντα θα πολεμούμε. Και μην ελπίζεις πως τη γη μας θα την κάμεις δική σου. Βγάλτο απ’ το νου σου.
Δευ Δεκ 05, 2011 6:30 pm από 
