Υπάρχει άραγε κάτι που µπορούµε να κάνουµε όταν νιώθουµε ότι χάνουµε τον απόλυτο έλεγχο του εαυτού µας;
Σκεφτείτε σωστά Η κρίση πανικού είναι η αιφνίδια εµφάνιση έντονου τρόµου οπουδήποτε και απροειδοποίητα χωρίς συγκεκριµένο ερέθισµα. Συνοδεύεται από αίσθηµα επερχόµενου θανάτου, ταχυκαρδία, δύσπνοια, τρεµούλα, ζάλη, έξαψη, εφίδρωση, φόβο, λιποθυµία, πόνο στο στήθος και κόµπο στο λαιµό και διαρκεί περίπου 10 µε 15 λεπτά. Αν οι κρίσεις επαναλαµβάνονται, είναι απαραίτητο να µην γυρνάτε την πλάτη στο πρόβληµα. Επίσης είναι πολύ πιθανό να συνδυάσετε την κρίση µε το χώρο που σηµειώθηκε µε αποτέλεσµα να τον αποφεύγετε. Προσπαθήστε λοιπόν να εκλογικεύσετε την κατάσταση και να µην αποφεύγετε µέρη, εξόδους ή κοινωνικές δραστηριότητες.
Τέλος στόχος σας δεν πρέπει να είναι να µην σας πιάσει πανικός, αλλά να σκεφτείτε πώς θα τον αντιµετωπίσετε αποτελεσµατικά και ψύχραιµα. Αρκεί να θυµάστε ότι δεν κινδυνεύει η ζωή σας και ότι τα συµπτώµατα διαρκούν λίγο.
Στην πράξη
Στη διάρκεια της κρίσης µην παίρνετε γρήγορες και βαθιές ανάσες γιατί µπορεί να ζαλιστείτε από την απότοµη αύξηση των επιπέδων του οξυγόνου. Προσπαθήστε να εισπνέετε από τη µύτη και να εκπνέετε από το στόµα. Κάτι άλλο που πρέπει να προσέξετε είναι η γενικότερη συµπεριφορά σας απέναντι στο πρόβληµα, καθώς είναι συνηθισµένο τα άτοµα που το αντιµετωπίζουν να κάνουν κατάχρηση αλκοόλ (το εύκολο αλλά ιδιαίτερα ύπουλο χαλαρωτικό) δηµιουργώντας λανθασµένες εξαρτήσεις.
Ζητήστε βοήθεια
Ο ειδικός σε κάθε περίπτωση µπορεί να βοηθήσει αν τα συµπτώµατα επιµένουν.
Η σαφής επεξήγηση και ανάλυση των κρίσεων καθησυχάζει αµέσως το άτοµο και µειώνει την ένταση του προβλήµατος. Από εκεί και πέρα µπορεί να γίνει θεραπεία συµπεριφοράς που ασχολείται µε το πώς θα µετριαστούν τα συµπτώµατα ή ψυχοδυναµική θεραπεία που εστιάζει στα γεγονότα που πιθανόν πυροδότησαν το πρόβληµα. Τα φάρµακα, που χορηγούνται για περίπου 9 έως 12 µήνες, είναι κατά κανόνα αντικαταθλιπτικά και όχι αγχολυτικά.
Της Φλώρας Κασσαβέτη
Με τη συνεργασία του Σπύρου Σούρλα, ψυχίατρου
Δευ Δεκ 05, 2011 6:30 pm από 
