Αυτό το βράδυ μη μ' αφήνεις μόνο σ' ένα ναρκοπέδιο γυρνώ, αυτό το βράδυ που σε πίνω και στεγνώνω ή θα σωθώ ή θα χαθώ.
Μείνε ακόμα λίγο μέχρι που να ξεφύγω και κράτησέ με αν θες όσο κρατάει ένας καφές. Μείνε ακόμα λίγο μέχρι που να ξεφύγω κι ύστερα πες μου "γεια" και πως θα 'ρθείς ξανά.
Αυτό το βράδυ μη μ' αφήνεις μόνο το μυαλό μου πάει στο κακό, αυτό το βράδυ παρηγόρα μου τον πόνο ξεγέλασέ με, αγάπη, σαν μωρό.
Vorrei Vorrei andare lontano da te 'che non mi vuoi piu bene Vorrei scordare che tu mi vuoi tenere con te [?] e convincerti che tu tu sei qualcuno.
Vorrei ritornare bambina Vorrei non avere visto niente Vorrei qualcosa per me Vorrei ma chi sa se lo potro?
Ci dev'essere nel mondo un posto qualunque dove io posso nascondermi lontano dalla tua voce lontano dalle tue mani un posto dove tu non possa trovarmi mai mai mai mai mai Ritrovare le cose che tu tu mi hai portato via Vorrei Star' sola con me Vorrei Vorrei Vorrei Vorrei
Θέμα: Της Άρνης το νερό το ήπιες και...το ήπιες και μ' αρνήθης Πεμ Απρ 07, 2011 4:28 pm
1ο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης 2006. Τραγούδι σε Παραδοσιακό ρυθμό. ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΟΜΜΑΤΙ
Στίχοι: Σταύρος Σιόλας Μουσική: Σταύρος Σιόλας Πρώτη εκτέλεση: Σταύρος Σιόλας
Αααα... Της Άρνης το νερό Της Άρνης το νερό Της αρνησιάς... Της αρνησιάς τη βρύση
Αααα... Της Άρνης το νερό το ήπιες και... το ήπιες και μ' αρνήθης
Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω της Άρνης το πικρό νερό, κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ και πάλι εσένα άμα σε δω κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ και πάλι εσένα θ' αγαπώ
Αααα... Της λήθης το στενό το πέρασες... το πέρασες κι εχάθης
Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω της Άρνης το πικρό νερό, κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ και πάλι εσένα άμα σε δω κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ και πάλι εσένα θ' αγαπώ
στα χείλη στάξε να το πιω της Άρνης το πικρό νερό, κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ και πάλι εσένα άμα σε δω κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ και πάλι εσένα θ' αγαπώ...
Στίχοι: Απόστολος Δοξιάδης Μουσική: Ismael Lo Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη & Χρήστος Θηβαίος ( Ντουέτο )
Ιστορίες παλιές θα ΄ρθεις να πεις να διαλέξω τις ξέρω καλά τις ξέρω τις έμαθα απ' έξω
Ιστορία παλιά που σου λέει ξανά σ' αγαπώ τώρα πάω, πάω μακριά
Και ό,τι κι αν πεις είναι αργά δε μετράει σαν σπάσει η αγάπη ξανά δεν κολλάει
Τώρα πάω, πάω μακριά σ' αγαπάω, μα ειν' αργά
Ιστορία παλιά θα σου πω άλλη μια φορά τα λόγια της ακριβός θησαυρός οι λέξεις της είναι χρυσός
Μην την πεις μην την πεις μ' ακούς η σιωπή σου ειν' ο μόνος χρυσός δε σ' ακούω, δεν έχεις φωνή τα ξεπούλησες όλα, δε μένει δραχμή και στη μάχη που θέλεις να πας έχεις χάσει από πριν φύγε, μην πολεμάς
Τι μου ΄πες τι σου πα είναι αργά δε μετράει σαν σπάσει η αγάπη ξανά δε κολλάει
Σκόρπια πέταλα κι αέρας, μάνα χώρα και πατέρας η ζωή μου σε πρεμιέρα ξανά μα η ψυχή είναι φωτιά και νικά
Σαν λουλούδι που ανοίγει και μαραίνεται η ζωή μου με τον άνεμο αναστένεται χρώμα αγάπη και καρδιά μου πάρε δύναμη στο μαχαίρι αν χρωστάς δεν είσαι αδύναμη
Σκόρπια πέταλα στην άμμο μια κερδίζω και μια χάνω η ζωή μου σε κοινή θέα πια Σκόρπια πέταλα κι αέρας μάνα χώρα και πατέρας η ζωή μου σε πρεμιέρα ξανά μα η ψυχή είναι φωτιά και νικά
Την αγάπη όπως τη λες, εγώ δεν έζησα απ' τη κούνια μου την τέχνη μου τη θέριζα Δεν υπάρχει άλλη αρχή, το φώς με γέννησε κι ας προσπάθησα αυτό δεν με εγκατέλειψε
Σκόρπια πέταλα στην άμμο μια κερδίζω και μια χάνω η ζωή μου σε κοινή θέα πια Σκόρπια πέταλα κι αέρας μάνα χώρα και πατέρας η ζωή μου σε πρεμιέρα ξανά μα η ψυχή είναι φωτιά και νικά